Biskupi podkreślają, że „już w Kościele apostolskim śpiew traktowano, jako dar Ducha, tak samo jak głoszenie kerygmatu”. Uważam, że zdanie to bardzo dobrze oddaje potrzebę dbania o właściwy śpiew w trakcie liturgii. Warto tu zwrócić uwagę na wprowadzone rozróżnienie na muzykę religijną, kościelną, sakralną i liturgiczną. Mimo, że pojęcia te są bliskie, to każde oznacza nieco inny zakres muzyki. Podział ten zwraca także naszą uwagę na fakt, że nie każdy rodzaj śpiewów, choć mówiący o Bogu, nadaje się do wykonywania w kościele czy w trakcie Mszy. Dlatego też biskupi zwracają uwagę na źródła tekstów śpiewów liturgicznych, które „należy czerpać przede wszystkim z Pisma Świętego i źródeł liturgicznych”.

Biskupi zwracają uwagę na to, kto może i powinien być odpowiedzialny i wykonywać muzykę i śpiewy podkreślając role m.in. biskupa, proboszcza, diakona, lektora, scholii i innych. Każda z wymienionych w instrukcji osób i grup pełni różne funkcje na różnym poziomie i „nieodzowna jest harmonijna współpraca wszystkich”.

Biskupi zwrócili także uwagę na fakt sekularyzacji liturgii i podkreślają, że „przyczyna tego zjawiska tkwi przede wszystkim w fałszywym poczuciu wolności oraz nieznajomości nauki Kościoła”. Z tego powodu wymieniają szereg zaleceń zawartych w Instrukcji Świętej Kongregacji Obrzędów Musicam sacram, Ogólnym Wprowadzeniu do Mszału Rzymskiego i innych dokumentach i księgach liturgicznych. Jest to dobre kompendium przepisów na temat muzyki liturgicznej i sakralnej zarówno w odniesieniu do pojedynczej mszy jak i poszczególnych okresów liturgicznych. Moją uwagę zwróciły tu dwa wskazania. Pierwszym jest możliwość śpiewania Credo, z czym chyba do tej pory się nie spotkałem. Drugim zwrócenie uwagi na fakt, że dialog przed prefacją, prefacja i aklamacja Święty stanowią jedną całość i nie należy rozróżniać sposobów ich wykonania (zaleca się śpiew całej tej części). Instrukcja wspomina także o publicznej modlitwie Kościoła Liturgią Godzin. Biskupi zalecają celebrowanie ze śpiewem przynajmniej Jutrzni i Nieszporów we wspólnotach Kościoła czy parafiach. Podkreślone zostało także wykonywanie konkretnych części Liturgii Godzin w trakcie niedziel i uroczystości.

W kolejnych punktach są wyszczególnione cechy, jakimi powinna odznaczać się muzyka w liturgii sakramentów, sakramentaliów, aby lepiej odpowiadała charakterowi danego obrzędu. Podane zostały także wytyczne dla wykonywania muzyki instrumentalnej w trakcie liturgii. Głos ludzki ma pierwszeństwo przed wszelkimi instrumentami, jednak muzyka ma stanowić ułatwienie w uczestnictwie w obrzędach i prowadzić do jednoczenia się wiernych, ale nie zagłuszać śpiew czy modlitwę. W dokumencie znajdziemy dokładne wskazania, jakie instrumenty mogą być wykorzystywane podczas liturgii oraz zastrzeżenie, że muzyka może być wykonywana wyłącznie na żywo.

W instrukcji znajdziemy także informacje na temat muzyki w celebracjach transmitowanych przez media, śpiewników i materiałów pomocniczych oraz koncertów muzyki religijnej. Wszystkie elementy instrukcji zasługują na uwagę osób związanych z liturgią, dlatego zachęcam do zapoznania się z jej treścią. Warto to uczynić, gdyż w moim odczuciu instrukcja stanowi zwarte kompendium najważniejszych przepisów i wskazań liturgicznych dotyczących muzyki. Choć sam nie jestem aktywnie zaangażowany w wykonywanie muzyki i śpiewów w kościele, to informacje zawarte w instrukcji mogą służyć, jako ważne wskazówki dla innych osób, z którymi będziemy współpracować przygotowując celebrację.

INSTRUKCJĘ MOŻNA POBRAĆ ZE STRONY EPISKOPATU POLSKI, ZA POMOCĄ TEGO LINKU