Instrukcja o muzyce sakralnej
14 października 2017 r Konferencja Episkopatu Polski wydała instrukcję o muzyce sakralnej. Przez wiele osób zaangażowanych w liturgię, muzyka może być traktowana marginalnie. Dlatego biskupi za Konstytucją o Liturgii Świętej i encykliką Musicae sacrae disciplina podkreślają już na początku, jak istotnym elementem liturgii jest muzyka i śpiew.
Błogosławieństwa w okresie Narodzenia Pańskiego
Okres Narodzenia Pańskiego posiada niezwykle bogatą liturgię. Bardzo często pośród tego bogactwa pewne elementy zostają skazane na zapomnienie. Powoli taki los spotyka błogosławieństwa. Tymczasem „Obrzędy błogosławieństw” zawierają wiele takich celebracji na okres Narodzenia Pańskiego.
Wielkie Antyfony Adwentowe
Już w Protoewangelii (Rdz 3,14) czytamy o Bożej obietnicy posłania Mesjasza, który zgładzi nasze grzechy. Po wiekach oczekiwania pojawił się wyczekiwany Emmanuel. Obecnie z utęsknieniem wyglądamy Mesjasza. Adwent to nasz czas przygotowania na obchodzenie pamiątki Wcielenia oraz tygodnie, które pozwalają uszykować się na paruzję.
Okres adwentu dzieli się na dwa okresy: od I niedzieli adwentu do 16 grudnia oraz od 17 do 24 grudnia. Ten pierwszy mówi o przyjściu Mesjasza na końcu czasów, drugi natomiast bezpośrednio przygotowuje nas do uroczystości Narodzenia Pańskiego.
O co w tym chodzi?
Niedługo będziemy świętować uroczystości Bożego Narodzenia. Wiele osób w ramach przygotowań kupuje prezenty, dekoruje domy lampkami i ozdobami, dzieci z niecierpliwością czekają na kolejną czekoladkę z kalendarza adwentowego. Czy jednak, w czasie Adwentu, powinniśmy się ograniczyć tylko do zewnętrznych przejawów przygotowań do świąt? Czy Kościół w liturgii nie wskazuje nam na inny wymiar tego okresu?
A Ty na co czekasz?
Właśnie rozpoczęliśmy Adwent- czas radosnego oczekiwania, postanowiłem dlatego napisać kilka słów o tym czasie. Pomyślałem jednak, że tych czysto teoretycznych tekstów o Wieńcu Adwentowym, o braku Gloria w Liturgii, o Fioletowym i Różowym ornacie i o wszystkim tym co się wiąże z tym czasem, jest na tyle dużo, że bezsensu powtarzać to co jest wszędzie (na naszej stronie także trochę tekstów się już pojawiło). Dlatego warto pochylić się nad kilkoma sprawami, jak ja to nazywam, do pomyślenia na wieczór.
Pacyfikał – pocałunek pokoju bez pocałunku w policzek
Kilka lat temu byłam w klasztorze w Obrze, kiedy znajomy oblat pokazał mi niewielkie zbiory sztuki sakralnej, wśród których oprócz kielichów i innych paramentów liturgicznych znajdował się pacyfikał. Przyznam, że studentce pierwszego roku historii sztuki nazwa ta niewiele mówiła i raczej kojarzyła się z pacyfikacją, czyli uspokajaniem, tłumieniem buntów czy wystąpień. Postanowiłam więc poszerzyć horyzonty i zgłębić temat. Trochę czasu minęło, a ja zdecydowałam się temat odgrzebać i przedstawić szerszemu gronu odbiorców.
Mamy królową
Mamy królową! Królową, o której nikt nie zawoła: Król umarł! Niech żyje król! Mamy królową, która żyje wiecznie w Bogu, królową, która jest pierwszym człowiekiem wziętym z duszą i ciałem do nieba, królową, która jest matką Bożą i naszą matką przez łaskę. Mamy królową o Sercu Niepokalanym, potężną i straszną jak wojsk uszykowanych tysiące i dobrą jak chleb. Kogoś, kto poznał Prawdę - wie dobrze, kim jest człowiek i ogląda Boga. Kogoś, kto jest wolny wolnością dzieci Bożych. Królowa, ta choć jest Panią Nieba i Ziemi jest Królową Polski. Ona zna nasze dzieje, rozumie je, sama przecież w nich uczestniczy przez wiarę swoich dzieci; zna ich cel - Bożą myśl, która następne wieki chce uczynić szczęśliwymi przez ewangelię, przez cnotę i łaskę, sprawiedliwość i pokój. Czym jesteś Polsko?
KODAL 2011 - świadectwo (1)
To był mój trzeci KODAL. Zanim podjąłem decyzję, czy znajdę się w gronie KODAL-owiczów, toczyłem wewnętrzny spór, czy chcę tu przyjechać, czy mam swoje miejsce w diakonii.
Tak naprawdę byłem już zdecydowany na inny rodzaj odpoczynku, ale znalazł się ktoś, kto mi powiedział, że w tym czasie moje miejsce jest w Głogowie. Rzeczywiście, gdy przybyłem na miejsce rekolekcji i zacząłem witać się ze znajomymi, zauważyłem, że to jest moja właściwa wspólnota, ale to był dopiero początek.
Trzeci KODAL posiada ten komfort, że nie ma żadnych weryfikacji i testów, dlatego można skupić się tylko na sferze duchowej - i tak było ze mną. Piątego dnia Pan Bóg poruszył moje serce, gdy mogłem go prawie namacalnie dotknąć w postaci eucharystycznej. W tym czasie również zdeterminowałem się w pełniejszy sposób do modlitwy i zobaczyłem w niej wielki dar dla wspólnoty. Za to wszystko i za was wszystkich pragnę Mu podziękować! Chwała Panu!